ความรู้ ความรัก ความรู้สึก

      องค์กรที่ประสบความสำเร็จ เกิดขึ้นจากการหลอมรวม สานพลังแบบทบทวีของ “ความรู้ ความรัก และความรู้สึก” ที่เป็นเนื้อเดียว
      ในแง่มุมบริหารข้าพเจ้ามักตอกย้ำ พูดคุย สนทนากับทีมงาน ผู้บริหารในทุกระดับ เพราะน้อยคนนักที่เกิดมาเพื่อเป็นผู้นำ/ ผู้บริหาร (Born to be) แต่เป็นเรื่องของการสั่งสม เรียนรู้ พัฒนา เมื่อถึงจังหวะ โอกาส ที่เหมาะสมก็ต้องก้าวออกมาทำหน้าที่ หลายคนอาจพูดว่าไม่ชอบงานบริหาร อยากทำงานวิชาการ ข้าพเจ้าพูดตอบไปว่าอย่าลดทอนให้เป็นแค่ ชอบ/ ไม่ชอบ อยาก/ไม่อยาก หากคือความรับผิดชอบและความกล้าหาญที่จะเข้าแบกรับ ทำให้สิ่งฝันในใจ กับการร้อย ปั้นแต่งความฝันขององค์กรเป็นหนึ่งเดียว ที่พร้อมเติบโตงอกงาม
      “พลังที่ยิ่งใหญ่มาพร้อมกับความรับผิดชอบที่ยิ่งใหญ่ เชื่อว่าใครที่เคยดูหนังSpider Man ย่อมจดจำ จำได้ ให้ตระหนัก
      ผู้บริหารต้องรอบรู้ ทั้งในเรื่องของความรู้จากฐานวิชาการที่เป็นเชี่ยวชาญเฉพาะทางของตน ความรู้ทางด้านการบริหารที่เกิดจากการเติมเต็มและสั่งสมมาในสายธารการทำงาน และความรู้เชิงสังคมที่เชื่อมโยงเข้ากับมิติการเคลื่อนเปลี่ยนของสังคม ชุมชน โลก และยุคสมัย
      ความรักจักทลายทุกปราการ-ให้ความรักนำทางเราไปในเส้นทางของการทำงาน
      ข้าพเจ้ากล่าวอย่างนั้นนั้น ? ในชั้นเรียนหลักสูตรผู้บริหารมหาวิทยาลัยทักษิณ รุ่น 1 รักในงาน ทำให้ผู้คน เพื่อนร่วมงานรักงาน รักองค์กร “งาน-องค์กรต้องมาก่อนเสมอ...ถ้าองค์กรได้ประโยชน์ เราทุกคนได้ประโยชน์ แต่ถ้าเราได้ประโยชน์เพียงลำพัง สิ่งนั้นไม่เคยเกิดขึ้นกับองค์กร”
      ความรักเป็นจุดเริ่มของความรู้ ความฝัน จินตนาการ แรงบันดาลใจ ให้ความมุ่งมั่น ฯลฯ
      ที่สำคัญที่สุดคือทำให้ความรู้สึก (Feeling) ที่ส่งผลต่อประสบการณ์ การตอบสนองต่องาน เพื่อนร่วมงาน และการแสดงออก การทำงานบริหาร ด้านหนึ่งคือการบริหารความรู้สึกของผู้คนที่ทำให้เขาเชื่อมั่นและมั่นใจว่าเราจะนำไปสู่การสร้างสรรค์สิ่งใหม่ได้
      ความรู้สึกไม่ได้เกิดขึ้นลอยแต่มีสิ่งที่เรียกว่า “โครงสร้าง/แบบแผนของความรู้สึก” การเปลี่ยนความรู้สึก จะไปสู่ความมั่นใจ เชื่อมั่น ให้ความร่วมมืออย่างเต็มที่
      หน้าที่ผู้นำคือการทำให้เพื่อนร่วมงานเชื่อมั่น พร้อมก้าวตาม เคียงข้าง ไปข้างหน้า-อนาคต
      ความรัก ความรู้สึก ไม่คงที่ แปรเปลี่ยนได้ ผู้นำต้องขยันรดน้ำพรวนดิน หมั่นตรวจสอบ สะท้อนย้อนกลับในรักและความรู้สึก Reflection of Love and Feeling) ข้าพเจ้าสำทับก่อนจบการบรรยาย
      ทำอย่างไร ? ใครคนหนึ่งถามอย่างกระตือรือร้น
      ข้าพเจ้ายิ้ม พยักหน้าเชิญชวน

------------------------------------------------
รองศาสตราจารย์ ดร.ณฐพงศ์ จิตรนิรัตน์
อธิการบดีมหาวิทยาลัยทักษิณ